Dirrrrty dancing

Ek het gister gehoor dat die jaar se evaluering van laer skool kinders se vordering ook maar betreuringswaardig is.  Beide letter en syfervaardigheid suig.  Dit het my so bly gemaak dat my kinders voor die katestrofe van uitkomsgebaseerde onderwys klaar met skool was.

Ek voel nog al die jare dat die werk of dan taalvaardigheid wat my kinders op skool gehad het, veel te wense oorgelaat het.  Hulle ken nie gedigte nie.  Hulle kan nie voordra nie.  Hulle kan nie diffirensieer tussen woorde wat dalk dieselfde klink maar anders gespel word nie. Geen wonder dat daar soveel kinders in hulle tyd “disleksies” was nie. Dan moet ek hier noem, my kinders het skool gegaan in die tyd dat ‘n onderwyser nog ‘n lat gehad en gebruik het.  Wat verwag ‘n mens dan nou eintlik van die kinders wat nou geweeg en te lig gevind is?

Ek is ‘n voorstander van ‘n redelike pakslae.  Van korrektiewe huiswerk.  In ons dae was jy gelooi en dan moes jy nog korrektiewe huiswerk ook gedoen het.  Woorde tot tien keer uitskryf.  Somme ook.  Vandag ken ons die verskil tussen ‘n mier en ‘n muur.  Keur en keer.  Tussen rys, reis en ruis.  Ek sê nie dat dit in kinders se koppe geslaan moet word nie.  Net dat die onderrig metodes wat nou toegepas word nie werk nie.  Nie eers amper nie.

Dit is tyd om terug te keer na wat gewerk het.  Al was die die witman se breinkind.  Ons kan nie vooroordele in die pad van ‘n kind se geleerdheid hou nie.

Gedagte van die dag:  Wees ‘n beter mens as jou vyand.