SO lekker

Dis mos alweer sulke tyd. Oogtoets tyd en nuwe brille. So stap ek en Homer van oogkundige na oogkundige om pryse te vergelyk. Ons maak toe ons keuse. Ek weet van mense wat baie tevrede was met die einste oogkunige ketting wat ons keuse die keer op geval het.

Daar hoor ons boonop dat ons sommer dadelik getoets kan word. So kom ons twee weke later weer in Nelspruit en Homer sê, “Man ons is nou hier, kom ons gaan hoor of die brille al reg is. Daar gekom en ja wrintie waar die nuwe brille is reg. Nou ja, syne was, myne is ‘n ander storie. Lang storie kort, Saterdag lui my foon, dis die oogkundige, my nuwe bril is terug. Daar gaan ons toe eers weer op ‘n shopping spree. Die keer bly die grond voor my darem plat en alles om my voete is nie konkaaf nie. Ek kan sommer self op die roltrap klim ook. Maar nou ja, toe is Homer natuurlik honger.

Maar nou het ontbyt tyd al omgegaan en dis tyd vir ‘n nie so vroeg middagete. Kom by die “Roadhouse” en die kelner vertel ons so met die neersit van die spyskaart dat hulle ‘n lekker nca middagete special het. Goed se Homer, bring it on. Kyk, het ons nou lekker geeet en nie ‘n skrapse bord kos nie hoor. Ek het gesukkel om dit weg te sit. Die kelner kom vra toe of ons die nagereg wil huis toe neem. Nagereg? Nee ons wil nie nagereg hê nie beduie ons voort. Maar dis glo deel van die special.

Nou ja, die is ‘n roadhouse met ‘n verskil. Jy kan in jou voertuig sit en eet, daar is wel mense wat dit doen. Jy kan by ‘n tafel gaan sit of jy kan laat aflewer.

Gedagte van die dag: Die plek sal my kan laat trek.