Toeka tokkel 6

Scrapy het gevra vir skrabbel oor tuisdorpe. Beslis laat, maar huiswerk in elk geval gedoen. Ek het al in baie dorpe en self ‘n stad gewoon. Maar my huidige tuisdorp, al vir meer as ‘n dekade, is Graskop in Oos Transvaal. Wat mos nou Mpumalanga is. Maar ai, ek sou graag die Graskop in die Oos Transvaal wou beleef het.

The old home town looks the same ….. Bolle. Blykbaar was die dorp van dan ‘n spogdorp, nie die begrafplaas van ‘n spogdorp wat dit nou is nie. Ek luister soms na oom Ridder en dan word ek gevul met ‘n verlange na wat ek glad nie geken het nie.

Dit is ‘n pad gepas vir ‘n koning. Vir baie jare was dit opgevul met teer en klippies, al la bbbee, kom die reen, was die gat groter as tevore, maar mens leer om daarom te ry. Nood preek mos wet.

Self gaste wie by hierdie spog kasteel wil uitkom, moet die pad trotseer. Ja, ons het ‘n kasteel. Vergewe die feit dat dit uitsluitlik gebou was om ‘n luukse gastehuis te wees. Met deure ingevoer uit kweekskole, kloosters en ander kastele reg oor Europa. Glo ‘n belwenis. Ook op die mark vir ‘n aardige bedraggie.

Ons dorpie is ‘n slagveld van slaggate, tog het die munisipaliteit dit goed gedink om spoedwalle seker so elke vyftig meter in “Chinatown” te gooi. Ek dink die teer wat daardie spoedwalle mee gemaak was, kon 50% van die slaggate in ons dorp gevul het. Hulle betaal immers vir geen munisipale dienste nie. Maar nou ja, die Chinese goewerment (LMFGA) het dit goed gedink om die huise, strate, dienste en spoedwalle te borg.

Tog kan die uitsig uitsig asemrowend wees. Dan is mens geneig om baie te vergewe. God se geskenk is troos in baie harte.

Maar o, wee. Dit voel behoorlik asof elke langnaweek vol mis en ongure weersomstandighede is. Dan kry ek daardie oom en tannie so jammer wie miskien lank gespaar het om die laeveld te kom besoek en die wondere van God moeilik gaan bereik of sien. Dit na die skok van die vervalle dorp.

Om hierdie foto te kan neem, moet jy die “spot” ken en ook hoe om verkieslik jou selfoon-kamera te kan manipuleer, anders gaan jy die “gesig” mis. In die dorp is dir verval veral opmerklik, maar die wonders van God oral om die dorp kan kompenseer. Net jammer verlies aan instandhouding en die onverskilligheid van die mens, is daar ook duidelik te bespeur.

Vir meer as ‘n dekade is dit die gesig wat my begroet het wanneer ek by die vensters of voordeur aan die noordekant van my huisie uitgekyk het. Wat ‘n voorreg.