Sak Sarel

Ek het onlangs in huisgenoot ‘n artikel gelees oor ‘n ortopedieser sjirurg wat heelwat mense vermink het en in die uiterste pyn en in een geval heeltemal verlam gelaat het. Tog noem die artikel nie dat die man se opleiding te kort geskiet het nie. Dit bring my by die kwessie van die ongeleerde predikant. Hulle het ‘n dagwerk en is dan ook priesters wie ‘n gemeente lei. Tog het ek al dikwels gewonder tot hoe ‘n mate kan die mense se leiding vertrou word? Is die mens se siel nie ook geleerde leiding werd nie? Hulle hou graag voor dat Jesus nie geleer was nie. Ek voel egter dat Jesus nie as voorbeeld gebruik kan word nie. Hy was die Messias. Hy was die uitverkorene. Kan ons met hom vergelyk word?

My engeltjies was onlangs versegel. Daar was olietjies op hulle voorkoppe gesmeer. In die mafiakerk, noem ons dit anointing. Geen sakrament is kompleet sonder die salwing nie. Ewentwel, ek daag toe ongenooid op hulle deurdrimpel op om die versegeling by te woon. Kom die Sondag by die Ou Apostoliese kerk aan en moet ‘n “gauntlet run” doen. Daar gaan ons op die ry af. Een groep is meestal dames. Hulle groet: “Goeiemôre broer, goeiemôre suster.” Die kinders ook. Daar trek ons al handskuddend om die kergebou. Kom die kerk binne en daar op wat in die mafiakerk die altaar sal wees, sit sestien ooms. Kraffies water, glasse en by sommiges selfs bottels water staan voor hulle. Die oom in sy grys pak staan op, hy gaan die diens ly. Hy trek los en wens almal ‘n Goddelike goeimôre toe. I kid you not. Wat op die gesig van die aarde gee hom die reg om ‘n Goddelike enige iets uit te spreek? Die mafia predikante studeer sowat sewe jaar om ‘n padrè te wees. Ek het nie een van hulle al hoor ‘n “Goddelike” groet uiter nie. Die man open met Ps 23:1 Die Here is my herder, ek kom niks kort nie. Later in sy preek sal hy noem dat hy dit nie as Dawid se Psalm ag nie, maar as sy Psalm. Hy noem ook dat Romeine sê dat die Here God is, daarom moet die Ps lui “God is my herder.” Die man haal aan uit soveel verskillende skrifture dat ek nou nog nie die mat sien wat hy wou weef nie. Vir my was die skrifture so uiteenlopend dat ek nie die groter prent kon sien nie. Dit was regtig net ‘n klomp los drade. Nou kyk, ek is gewoond dat ons padrè doen ‘n skriflesing dan lewer hy ‘n “homily” oor dit wat hy gelees het, as dit blyk dat ons nie verstaan het nie, dan haal hy die bofbalkolf uit en dan sien ons almal die prentjie wat hy geweef het.

Toe kom die gebiddery aan die beurt. Een oom nooi die kinders om hulle drome aan die huis priesteres mee te deel. (Dis nou die mamma) Dan sal sy dit met die profeet deel. Hy sal dan die droom uitlê en die kinders moet dink hoe trots gaan die huispriester en priesteres wees as die profeet Sondag in die kerk daardie droom vir almal uitlê. Daar was toe ‘n nuwe profeet voorgestel. Hoe jammer tog dat ek die man die gevra het vir die lottery nommers nie. die woordeboek sê mos ‘n profeet is ‘n waarsêer en voorspeller. Dan behoort hy mos die lotterynommers korrek te kan voorspel.

Toe kom die gebede aan die beurt. Een van die bidders is ‘n evangelis. Sy dagwerk is paneelklopwerkswinkeleienaar. Die man trek los met sy gebed. Arriegedorie!!!!!! “My diennaars, laat ons bid.” Goeie bliksem. My dienaars? Wat die fok het my sy diennaar gemaak? Ek sit nou en wonder. Soveel van die mense in die kerk is seker in diens by hom. Gee dit hom egter die reg om die hele gemeente as sy diennaars aan te spreek? Ek het in die woordeboek gaan opsoek, ‘n evangelis is ‘n ongeordende geestelike arbeider. Dus, ‘n persoon wat net geestelike werk doen. Ello? En die dagwerk dan?

Ai, my padrè sou gesê het dat ek my ongenooid tuisgemaak het by hulle fees en dus nie moet kritiseer nie. Tog kan ek nie anders as om te wonder of mens se gees veilig in sulke hande is nie.  Dan weer, die sjirurg was verseker geleerd.  Tog is daar pasiënte wie beteraf was voordat hy hulle beetgekry het. 

Gedagte van die dag: Noem mense by naam. Dit is musiek in hulle ore en wys dat hulle as individue geag word.